Degazörler

Bu kez size, İDMMA (Şimdiki YTÜ) Makina Makina Fakültesinden mezun olduğum 1981 yılında bitirme ödevi olarak hazırlamış olduğum çalışmayı sunuyorum. “Bu kadar eski bilgi ne işimize yarar ki” diye düşünebilirsiniz ve çok da haklısınız. Ama geçen süre içinde, bu çalışmanın bir kopyasının yüksek lisans bitirme ödevi olarak yeniden sunulmasının dışında, degazör konusunda elle tutulur başka bir Türkçe çalışmaya da henüz rastlamadığımı söylemek zorundayım. Hal böyle olunca, halen piyasada çok kullanılan ve devasa tanklardan oluşan degazörler dışında, başka bir degazör tipi dahi olduğunun bilinmemesi de dikkate alınırsa, bu çalışmanın halen “işe yarar” bir çalışma olduğundan da şüphe duymuyorum.

1981 yılında rahmetli hocam Prof. Suavi Eyice’nin kürsüsüne, bitirme ödevimi Isı Ekonomisi dersinden yapmak üzere başvurduğumda, bana da diğer pek çok öğrenci arkadaşıma verildiği gibi “standart” projelerden olan kondenser ve eveparatör projelerinden biri verilmişti. Fakat, öğünmek gibi olacak ama, o günlerde bir çok meslek dersi gibi, Isı Ekonomisi dersinden de en yüksek notları alan bir öğrenci olduğumu bilen ve çok saygı duyduğum sevgili hocam Dr. Burhan Sungu, odasına çağırarak bana, “bu sıradan eveparatör projesi yerine, adam gibi bir bitirme ödevi yapar mısın” diye sormuştu. Ben de düşünmeden isterim demiştim. Bunun üzerine Burhan Hoca, bana degazörler konusunda bir çalışma yapmayı önermişti.

Sonuç olarak kolları sıvayarak ve birkaç fabrikada buhar tesislerini de gezerek bu çalışmayı iyi kötü tamamlayarak mezun oldum.

Daha sonra İTÜ’de yüksek lisans çalışmasına başladığımda, bir yandan da okumayı sürdürebilmek için yarım gün iş ararken, yine bir gün Burhan Hoca haber göndererek beni okula çağırdı. Odasına gittiğimde, bu ödevi almak isteyen bir kazan firmasına, bu çalışmayı vermediğini, benim de okula devam edebilmek için iş aradığımı bildiğinden, bu firmayla gidip konuşmamı ve bu sayede belki işe alınabileceğimi söyledi. Sonuçta degazör üretmek isteyen bu firmada bu bitirme ödevi sayesinde işe başlayarak, yüksek lisans eğitimimi tamamladım.

İşte bu çalışmanın böyle de bir hikayesi oluştu. Sevgili Hocam Burhan Sungu’ya bir kez de buradan teşekkürlerimi sunuyorum.

O zamanlar şimdiki gibi bilgisayar falan da yoktu elbette. Ödev elle yazılır ve sonra daktilo edilirdi ve bu daktilo ile yazma işi de başlı başına bela bir işti. Bu konuda da ablam Nazmiye Aral imdadıma yetişti ve yorgun argın geldiği işten sonra gece yarılarına kadar da daktiloyla bu ödevi yazdı. Ona da bir kez daha buradan teşekkür ediyorum.

Umarım bu çalışma sizin için de yararlı olur.